CSI Kabwe: diefstal, onderzoeken, verhoren en vreemdelingenzaken!

Hekserij of diefstal? Dat was de vraag we onszelf stelden nadat er de afgelopen maanden tal van dingen verdwenen waren uit Raj's huis en kantoor op de farm: GSM's, voedselwaar, schoenen, batterijen, USB-sticks, identiteitskaarten, boeken, kabels, ... Ook mijn materiaal bleef niet gespaard. Mijn GSM, een topje, een wegwerpcamera en wat voedselwaar waren ook op mysterieuze wijze nergens meer de bespeuren... Raj's en ik besloten om de hekserij uit te sluiten en ons te focussen op een mogelijke dief. De eerste verdachten waren Charlie en Annie, ons huispersoneel maar deze mensen schreeuwden hun onschuld uit. Was er dan iemand anders die huis binnendrong? Met wat doe-het-zelf-speurwerk kwamen we uit bij een geforceerde deur. Houtsplinters lagen op de vloer en de deur was gehavend. Het leek alsof de dief met een mes de deur kon openen en zo telkens zijn slag kon slaan. Maar wie kan in godsnaam ongehinderd rondneuzen? Overdag is er veel volk op de farm dus de dader moest 's nachts toegeslaan hebben ... En wie is hier 's nachts meestal in de buurt? Inderdaad! De nachtwaker Julius! De politie werd gebeld en zijn huisje werd overhoop gehaald. Het resultaat? Minstens 34 gestolen items. Mijn wegwerpcamera werd gevonden maar mijn GSM had hij waarschijnlijk al doorverkocht. Julius werd meegenomen naar het politiekantoor alwaar hij onderworpen werd (en nog steeds wordt) aan tal van verhoren. Alle werknemers die in huis komen moest een verklaring gaan afleggen en de diefstal werd dan ook het gespreksonderwerp van de week op de boerderij. Julius wordt zeer hardhandig aangepakt door de flikken. "We almost broke his legs!", klonk het bij een van de bezoekjes van Raj aan de politie. Julius moet bekennen maar 't is een hard mannetje. Hij probeert andere werknemers mee te sleuren in zijn ondergang door tal van absurde leugens te verkopen. Het onderzoek zal moeten uitwijzen of er wel degelijk meer mensen betrokken zijn. Gezien de omvang van de diefstallen is dit zeker niet uit te sluiten! Julius mag zich alvast verwachten aan een gevangenisstraf van 3 tot 6 jaar. Geen pretje hier in Zambia!
Toevallig hadden de kids in Sables deze week een groepsgesprek over diefstal. Trots vertelden enkele kids over hun kleine diefstalletjes. We overwegen dan ook om ze mee te nemen voor een bezoek aan de gevangenis hier. Hopelijk kan dit hen weerhouden van diefstal en ander wangedrag!


Groepsgesprek in Sables met betrekking tot diefstal.


Alice heeft een bad hair day.


En ik heb een weird hair day.

In Sables was het afgelopen week tijd voor verandering. Change? Yes we can! Tijdens een staffvergadering van maar liefst 4 uur (zonder pauze) werden alle problemen besproken en werden er oplossingen gezocht. De inhoud van de vergadering was veelbelovend maar het zal veel inspanningen vergen om alles wat gezegd werd nu daadwerkelijk in praktijk om te zetten. Wat mij zorgen baart is het wederzijds gebrek aan vertrouwen tussen coördinator en staff. Het is maar de vraag of de kloof tussen die beide partijen nog overbrugbaar is ... Ook op de vergadering was deze kloof alweer duidelijk zichtbaar. De staff deed op momenten amper hun mond open uit angst voor de coördinator. De coördinator op zijn beurt dreigde weer met het niet hernieuwen van contracten en zei zelfs openlijk dat enkele staffleden gewoonweg 'dangerous' waren. Alle vertrouwen is verdwenen en ik weet niet of er nog hoop is dat dit hersteld kan worden. Herstructureringen zijn misschien niet meer te vermijden ...

Weg van Sables ging mijn onderzoek weer gewoon zijn gangetje. Enkele goede individuele interviews en 1 interessant groepsinterview hebben mijn onderzoek weer vooruit geholpen. Eén ding heb ik wel geleerd! Observatie op de markt is onmogelijk voor een Mzungu. Na 10 minuten werd ik immers omsingeld door maar liefst 50 mensen die allemaal wilden weten wat ik aan het doen was en die allemaal met mij wilden praten. Komisch, dat vooral maar toch ook een kleine beperking voor mijn onderzoek!


Mzanza, een van mijn "onderzoekskids".


Gekke bek.


Eén van de straatjongens wil even stoer doen.


Mijn werkende kids.


Omsingeld op de markt.

Deze week was het ook tijd om wat nachtelijk onderzoekswerk te verrichten. De coach van Sables, de gekende Zambiaanse voetballer Geoffrey Siska zou me vergezellen zodat ik mijn werk veilig zou kunnen verrichten. Ook mijn vertaalster Clara was van de partij. Het werd een zeer leerrijke ervaring. Tussen 18u en 19u vonden we heel wat Sableskinderen op de markt. De reden? Sables heeft al enkele maanden niet voldoende geld voor zeep en scheermateriaal dus gaan de kinderen maar de markt op om wat geld te verdienen om zeep te kunnen komen en om naar de kapper te gaan. Sables beseft het niet maar hun gebrek aan fondsen zet kinderen aan om terug de straat op te trekken. Gelukkig is er geld vanuit België op komst en kan dit probleem opgelost worden. 't Zijn altijd de kleine probleempjes die kinderen weer naar de straat lokken...
Na de markt trokken we naar het centrum alwaar ik een van mijn grote jongens aantrof, helaas stomdronken. Hij was behoorlijk beschaamd dat ik hem daar zo aantrof. Na een korte babbel probeerde hij beschaamd weg te komen waarbij een ander straatkind hem gelukkig kon redden van een aanstormende truck. De straat kan zo gevaarlijk zijn.
Met mijn mini-onderzoeksteam ging ik ook een kijkje nemen in het centrum van Kabwe. In de avond zitten daar 10-tallen mensen die proberen toch nog iets van hun waar verkocht te krijgen. Na 30 minuten werd ik omringd door een 8-tal straatkinderen. Sables heeft nog heel wat werk voor de boeg en wederom werd het belang van straathoekwerk aangetoond. Straathoekwerk legt de problemen van straatkinderen bloot en zorgt ervoor dat we nieuwe kinderen bereiken. Nachtelijk straathoekwerk zorgt er bovendien voor dat we de kinderen tonen dat we om hen geven, ook na het sluitingsuur van Sables!


Een ietwat bevreemdend zicht van de markt in de nacht.


Mijn nachtelijke bodyguard Geoffrey.


Enkele Sablesjongens in de avond op de markt samen met Geoffrey.

In het weekend was er ook weer wat tijd voor ontspanning! William de manager van Kara Counselling Kabwe nam me mee uit samen met Billy, de coördinator van Skills Training. We waren uitgenodigd op alweer een traditioneel Afrikaans feest. Ditmaal was het de vrouw die na x aantal jaren huwelijk haar man bedankte voor de zorg die hij al die tijd heeft gegeven aan haar en haar familie. Drank, eten en muziek bezorgden ons een aangename middag. Daarna trokken we op kroegentocht. 't Werd een fijne avond!


Alweer een feest met veel eten.


Eten, drank en muziek, meer is er niet nodig voor een goed feestje!


Billy en William, deel van het Kara Counselling management in Kabwe.

En na een week van veel onderzoeken werd "de sleur" helemaal doorbroken door bezoek uit België. Elien, een vriendin uit het middelbaar, kwam me opzoeken samen met haar vriend Tom. 't Is raar om mensen van België weer te zien zo ver weg en dat was ditmaal niet anders! Na hun lange vlieg- en busreis checkten ze in in Tuskers en deden we ons tegoed aan een heerlijke pizza.


Een blij weerzien!


Tom doet zich tegoed aan de befaamde Tuskerspizza

Aan wat rust dachten ze niet. Ze waren zo enthousiast en nieuwsgierig dat ze meteen op pad wilden. Geen probleem voor mij! Met veel plezier nam ik ze mee naar Sables waar de vele kinderen maar al te blij waren om te poseren voor Tom's nieuwe camera! De kids gingen door het dolle heen toen ze zagen dat Tom en Elien voetbaltruitjes en voetballen hadden meegebracht uit België, met dank aan Patrick, Judith, Franky en de rest van de Belgische Sablesvrienden!


Tom en de Sableskids


Geoffrey en Mr. Anderson ontpakken de voetbaltruitjes.


De voetbaltruitjes worden zorgvuldig geteld.


En Sablesjongens kunnen nieuwsgierig zijn!


Een gelukkige Geoffrey and me!

Na een fotosessie en een rondleiding in Sables nam ik mijn bezoekers mee naar de markt. De markt is werkelijk een intense Afrika-ervaring. Blanken komen er nooit (behalve ik dan, in het kader van mijn onderzoek) en de marktkramers waren dan ook zeer nieuwsgierig naar de troep mzungu's die er plots neerstreek.


Elien en ik op de markt tussen een groep enthousiaste vrouwen ...


... en besluit het te proberen als visverkoopster.

Tom en Elien waren onder de indruk en genoten met volle teugen. Na de markt was het tijd voor wat relaxtijd op de farm. Raj was nog onderweg van Lusaka dus kregen we een rondleiding van 2 werknemers.


Raj's huis op de farm!


1 van de vele honden op de farm.


Fotoshoot tussen de bamboe op de farm.


Een gelukkig koppeltje!


Halleluja!


Zonsondergang op de farm.


Mijn zwembad op de farm.


2 werknemers van Raj die er beginnen uitzien als Mzungu's na een dagje lime scheppen.


En ze zien er een beetje angstaanjagend uit!

Na een lekker maal en een goeie babbel met Raj was het tijd voor mijn bezoekers in bed te stoppen. Ze hadden er een lange dag opzitten en de volgende dag moesten ze fris zijn voor een bezoek aan 1 van de grootste compounds van Afrika: Makululu! Over Makululu heb ik al voldoende verteld dus laat ik maar enkele foto's voor zich spreken!


Tom, "the big men", in Makululu.


Een apotheek in Makululu.


Bedrogspel in Makululu. Onmogelijk om een ring te werpen over een baksteen met geld op. Ze kennen hier ook de truken van de foor!


De directrice Rodia en ik in de KOCS school.


En alweer een schattig Makululu kindergezichtje.

En dan was het alweer tijd voor Tom en Elien om terug naar Lusaka te gaan. Het was een intens blitsbezoek maar ik ben blij dat ik het echte Afrikaanse leven even heb kunnen tonen aan hen. 't Is steeds fijn om bezoekers te hebben. De dingen die voor mezelf al alledaags geworden zijn, zijn voor hen nog een bron voor verwondering. Het heeft terug mijn eigen ogen geopend en me weer een frisse blik gegeven.
De komende dagen zijn Elien en Tom op safari en daarna gaan ze naar de Victoriawatervallen. Volgende week donderdag vliegen ze terug en 2 dagen later is het mijn tijd om de Afrikaanse bodem weer te verlaten. 't Gaat pijn doen maar daar wil ik nog niet teveel aan denken. Eerst nog genieten van mijn laatste weekje! Waarschijnlijk weer een weekje vol avontuur!

Hou jullie haaks en tot zéér binnenkort!

Lobke