En de weken glijden voorbij ...
Vorige week maandag was het zover. De resultaten van de HIV-testen waren binnen. Met de medewerkers hadden we gegokt op 1 of 2 positieve gevallen. Tot onze grote verbazing bleek geen één van onze gasten positief! Ik kon mijn oren niet geloven! Ik maakte zowaar een vreugdedansje! Ik was zo blij! De week was goed begonnen!
Helaas was het einde van vorige week niet zo vreugdevol. Wegens herstructureringen in Kara Counselling moesten er van het management 4 van de 8 jobs verdwijnen in Sables. Reden van herstructurering? Geldgebrek … Isabelle kon de schade gelukkig beperken tot 2,5 jobs. De contracten van 1 sociaal werker en de bewaker zullen niet worden hernieuwd en 1 van de koks moet uren inleveren. De sfeer was bitter. Je job verliezen in Zambia is een ramp. Er is hier niks van werk. Statistieken zeggen dat er maar jobs zijn voor 10% van de bevolking … Ja, soms moet je toch wel eens slikken hier. Zambia heeft nog een zeer lange weg voor de boeg.
De avonden zorgden gelukkig voor het nodige vertier. Ik heb echt het gevoel dat ik hier tijd tekort kom! Een DVD-avondje met Annelies, babysitten op Hanne (dochtertje van Isabelle), een pannenkoekenavond met vrienden, een etentje in de Indische sportclub, …
’t Babysitten op Hanne was zeer leuk! Het was zo lang geleden dat ik nog eens gebabysit had. Ook het pannenkoekenavondje met vrienden was geslaagd. Ik leerde Elly, één van de koks van Sables, hoe ze pannenkoeken moest maken. Linos (een collega) en Anton (mijn vaste taxichauffeur) kwamen helpen om de stapel pannenkoeken op te eten. ’t Werd heel plezant!
Vorige zaterdag was ook een druk dagje. Annelies en ik lieten kleren maken op de markt, gingen namiddaglunchen met Ed en Sally en ’s avonds hadden we in Sables een afscheidsfeestje voor Job. Morgen vertrekt hij richting België, met een tussenstop bij zijn zus in Spanje. ’t Zal raar zijn zonder den ‘Jobo’. Veel plezier gehad met hem! Voor Jobo zal het afscheid van Zambia ook niet gemakkelijk verlopen. Hij is hier holderdebolder verliefd geworden op een Zambiaans meiske. ‘k Denk dat Zambia nog niet het laatste gezien heeft van Job!
Maar ondanks het vertrek van de Job gaat de Belgische invasie hier door. Maar liefst 6 nieuwe Belgische studenten zijn er gearriveerd in Kabwe. 4 van de lerarenopleiding: David, Stefanie, Debby en Marjolein. Leuk om hen bezig te zien hier! Het herinnert me aan mijn 1e dagen hier. Alles is nieuw en spannend! Een taxirit in het donker wordt dan al vlug avontuur terwijl het na een paar maanden de gewoonste zaak van de wereld is! Vorige zondag spraken Annelies en ik met hen af in Tuskers, één van de weinige hotels in Kabwe waar je bovendien heerlijke pizza’s kunt krijgen. De 4 luisterden aandachtig naar al onze verhalen!Dinsdag jongstleden zijn er ook nog 2 studenten van de kleuteropleiding gearriveerd. Ik heb ze nog niet gezien maar ik ben wel benieuwd hoe zij het stellen!
Deze week was weer een drukke week in Sables. We hebben ons vooral bezig gehouden met vergaderen! De planning voor een nieuw Sablesjaar is opgesteld! De komende weekjes zullen vlug passeren! Volgende week wacht me een hele week workshop. De workshop draait rond het geven van training over HIV/AIDS. Daarna ga ik nog op weekend met vrienden om dan de volgende dag te vertrekken naar Malawi! Ik ga Lien, mijn klasgenootje, daar opzoeken! Ik kijk er enorm naar uit! Benieuwd waar zij terecht gekomen is! Dan heb ik nog een druk weekje Sables voor de boeg met de opstart van een nieuw project en met mijn eindevaluatie natuurlijk! En dan zullen natuurlijk de grote afscheidsfeesten volgen – snif snif! Op 27 februari om 9u vertrek ik dan richting Belgenlandje waar ik om 22u aankom om vervolgens de volgende dag om 8u45 in school te zitten. Olé! Maar we zien wel!
Lieve mensjes, laat zeker nog van jullie horen tijdens mijn laatste maand hier! Ik probeer jullie ook op de hoogte te houden!
Helaas was het einde van vorige week niet zo vreugdevol. Wegens herstructureringen in Kara Counselling moesten er van het management 4 van de 8 jobs verdwijnen in Sables. Reden van herstructurering? Geldgebrek … Isabelle kon de schade gelukkig beperken tot 2,5 jobs. De contracten van 1 sociaal werker en de bewaker zullen niet worden hernieuwd en 1 van de koks moet uren inleveren. De sfeer was bitter. Je job verliezen in Zambia is een ramp. Er is hier niks van werk. Statistieken zeggen dat er maar jobs zijn voor 10% van de bevolking … Ja, soms moet je toch wel eens slikken hier. Zambia heeft nog een zeer lange weg voor de boeg.
De avonden zorgden gelukkig voor het nodige vertier. Ik heb echt het gevoel dat ik hier tijd tekort kom! Een DVD-avondje met Annelies, babysitten op Hanne (dochtertje van Isabelle), een pannenkoekenavond met vrienden, een etentje in de Indische sportclub, …
’t Babysitten op Hanne was zeer leuk! Het was zo lang geleden dat ik nog eens gebabysit had. Ook het pannenkoekenavondje met vrienden was geslaagd. Ik leerde Elly, één van de koks van Sables, hoe ze pannenkoeken moest maken. Linos (een collega) en Anton (mijn vaste taxichauffeur) kwamen helpen om de stapel pannenkoeken op te eten. ’t Werd heel plezant!
Vorige zaterdag was ook een druk dagje. Annelies en ik lieten kleren maken op de markt, gingen namiddaglunchen met Ed en Sally en ’s avonds hadden we in Sables een afscheidsfeestje voor Job. Morgen vertrekt hij richting België, met een tussenstop bij zijn zus in Spanje. ’t Zal raar zijn zonder den ‘Jobo’. Veel plezier gehad met hem! Voor Jobo zal het afscheid van Zambia ook niet gemakkelijk verlopen. Hij is hier holderdebolder verliefd geworden op een Zambiaans meiske. ‘k Denk dat Zambia nog niet het laatste gezien heeft van Job!
Maar ondanks het vertrek van de Job gaat de Belgische invasie hier door. Maar liefst 6 nieuwe Belgische studenten zijn er gearriveerd in Kabwe. 4 van de lerarenopleiding: David, Stefanie, Debby en Marjolein. Leuk om hen bezig te zien hier! Het herinnert me aan mijn 1e dagen hier. Alles is nieuw en spannend! Een taxirit in het donker wordt dan al vlug avontuur terwijl het na een paar maanden de gewoonste zaak van de wereld is! Vorige zondag spraken Annelies en ik met hen af in Tuskers, één van de weinige hotels in Kabwe waar je bovendien heerlijke pizza’s kunt krijgen. De 4 luisterden aandachtig naar al onze verhalen!Dinsdag jongstleden zijn er ook nog 2 studenten van de kleuteropleiding gearriveerd. Ik heb ze nog niet gezien maar ik ben wel benieuwd hoe zij het stellen!
Deze week was weer een drukke week in Sables. We hebben ons vooral bezig gehouden met vergaderen! De planning voor een nieuw Sablesjaar is opgesteld! De komende weekjes zullen vlug passeren! Volgende week wacht me een hele week workshop. De workshop draait rond het geven van training over HIV/AIDS. Daarna ga ik nog op weekend met vrienden om dan de volgende dag te vertrekken naar Malawi! Ik ga Lien, mijn klasgenootje, daar opzoeken! Ik kijk er enorm naar uit! Benieuwd waar zij terecht gekomen is! Dan heb ik nog een druk weekje Sables voor de boeg met de opstart van een nieuw project en met mijn eindevaluatie natuurlijk! En dan zullen natuurlijk de grote afscheidsfeesten volgen – snif snif! Op 27 februari om 9u vertrek ik dan richting Belgenlandje waar ik om 22u aankom om vervolgens de volgende dag om 8u45 in school te zitten. Olé! Maar we zien wel!
Lieve mensjes, laat zeker nog van jullie horen tijdens mijn laatste maand hier! Ik probeer jullie ook op de hoogte te houden!
Dikke kus
Lobke
Circus in Sables!
Speciaal voor Frauke!
De Belgische Annelies!
Wicked!
De plaatselijke sexy Coca Cola mannen! Binnenkort in uw kantoor!
Groepsfoto! Zoek Lobke!
En nu een reportage over de coolste gasten van de bende!
gepost door Lobke op
10:45 a.m.
1 reacties:
't Is eens wat anders als met een riek over den akker lopen en hard "Van m'n erf!!!" te roepen, hé. Mooie Zw-Witfoto's trouwens... Doeidoei!
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage